Een muskusrat.
Een muskusrat.

Waterschappen vangen minder muskusratten

Algemeen

REGIO - De waterschappen Noorderzijlvest, Hunze en Aa’s, Drents Overijsselse Delta en Vechtstromen hebben in 2020 27 procent minder muskusratten gevangen dan in 2019. De vangsten daalden in totaal van 12.726 in 2019 naar 9.254 in 2020. Dit betekent dat de waterschappen de populatie muskusratten steeds beter onder controle krijgen. Ter vergelijking: in 2011 werden in Noordoost-Nederland nog 65.009 muskusratten gevangen.

Waterschap Hunze en Aa’s ving in 2020 in totaal 2.762 muskusratten. In 2019 werden er 4.058 muskusratten gevangen. Dit is een daling van ongeveer 32 procent.

De beverrattenvangst steeg in Noordoost-Nederland met 55 procent. In 2019 vingen de waterschappen 321 beverratten. In 2020 waren dit er 496. Nederland heeft geen eigen beverrattenpopulatie. Ruim 95 procent van de vangsten vindt direct langs de grens met Duitsland plaats. Door de zachte winters van de afgelopen jaren is de beverratpopulatie in Duitsland sterk gegroeid, met als gevolg een toenemende instroom van beverratten naar Nederland. Door de beverratten direct langs de grens te vangen, wordt zoveel mogelijk voorkomen dat deze zich over heel Nederland verspreiden.

Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland. De dieren hebben dan ook geen natuurlijke vijanden. Muskus- en beverratten worden gevangen omdat ze gangen en holen graven in dijken en oevers. Ook maken ze nesten met uitgebreide ondergrondse gangenstelsels. Zo veroorzaken ze verzakkingen in dijken en kades. In het ergste geval kan een dijk of kade doorbreken en een polder onder water lopen. Ook vormen muskus- en beverratten een bedreiging voor de biodiversiteit.