De waterschappen in Noord-Nederland vangen steeds minder muskusratten.
De waterschappen in Noord-Nederland vangen steeds minder muskusratten.

Waterschappen vangen minder muskus- en beverratten

Algemeen

REGIO - De waterschappen Noorderzijlvest, Hunze en Aa’s, Drents-Overijsselse Delta en Vechtstromen hebben vorig jaar 17 procent minder muskusratten gevangen dan in 2020. Het aantal daalde van in totaal 9160 muskusratten in 2020 naar 7591 in 2021. Dit betekent dat de waterschappen de populatie steeds beter onder controle krijgen. Ter vergelijking: tien jaar geleden werden in Noordoost-Nederland nog 65.009 muskusratten gevangen.

Ook de beverrattenvangst daalde in 2021. Afgelopen jaar waren dit er 417, tegenover 496 beverratten in 2020. Nederland heeft geen eigen beverrattenpopulatie. Ruim 95 procent van de vangsten vindt direct langs de grens met Duitsland plaats. Door de zachte winters van de afgelopen jaren is de beverratpopulatie in Duitsland sterk gegroeid, met als gevolg een toenemende instroom van beverratten naar Nederland. Door de beverratten direct langs de grens te vangen, voorkomen de waterschappen zoveel mogelijk dat de beverrat zich over heel Nederland verspreidt.

Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland. De dieren hebben hier geen natuurlijke vijanden. Muskus- en beverratten worden gevangen omdat ze gangen en holen graven in dijken en oevers. Ook maken ze nesten met uitgebreide ondergrondse gangenstelsels. Zo veroorzaken ze verzakkingen in dijken en kades. In het ergste geval kan een dijk of kade doorbreken en een polder onder water lopen.

De bestrijding van muskus- en beverratten is in Nederland bij wet geregeld. Het doel is om de populatie zo klein mogelijk te houden, zodat schade beheersbaar is. In 2019 besloten de waterschappen om - net als de beverrat - ook de muskusrat terug te dringen tot de landsgrens. Ze streven ernaar dat in 2034 in het binnenland van Nederland geen levensvatbare populatie meer is.